ЗУБРАМОВА
Беларускія лялькі
Неразлучнікі
Неразлучнікі – незвычайны і вельмі прыгожы абярэг, які ў даўніну дарылі маладым на вяселле. У гэтых лялячак адна агульная рука-аснова, адсюль і такая назва. Неразлучнікі сімвалізуюць агульнасць інтарэсаў, ўзаемавыручку ва ўсіх жыццёвых выпрабаваннях, ўзаемапавага і, вядома ж, любоў, узаемную. Больш таго, гэты абярэг яшчэ і агульнасямейны, бо па меры таго, як у сям'і з'яўляліся дзеткі, на агульную руку вешаліся лялячкі або званочкі.
А вы ведаеце, што традыцыя мацаваць упрыгожаную ляльку на капот машыны вясельнага картэжа пайшла менавіта ад гэтага абярэга? Аказваецца, у даўніну неразлучнікаў вешалі на вясельную вупраж.
Неразлучнікаў можна падарыць на вяселле з пажаданнямі ўдалага замужжа, так і на вясельны юбілей. Таксама гэты абярэг дораць незамужняй дзяўчыне або хлопцу для таго, каб тыя знайшлі нарэшце сваю палоўку.
Неразлучнікаў робяць сваімі рукамі. Матэрыялы выкарыстоўваюць толькі натуральныя, прычым уборы падбіраюць такім чынам, каб дамінуючым быў чырвоны (абярэгавы) колер, а элементы адзення паўтараліся і ў хлопца, і ў дзяўчыны (агульны арнамент, паясок, вышыўка).
Радуніца
Радуніца — свята душ продкаў, якое святкуецца ў аўторак на другім тыдні пасля Вялікадня.
Калісьці збіраўся пацешны люд і разам з царом-бацюшкам пад мноства жартаў ішлі ўсе разам на могілкі, каб пагаварыць з душамі памерлых сваякоў. Смяяліся, а не плакалі, весяліліся, а не сумавалі, радаваліся, а не засмучаліся. Свята з цягам часу ператварылася ў памінанне душэўных пакут і мук.
Хай пяшчотная Радуніца напоўніць душу кожнага з вас святлом, а калі хтосьці страціў сваіх родных людзей, і душа пакутуе, то папытайце лялячку рассеяць непатрэбныя эмацыйныя прывязкі і напоўніць вас ціхамірнай радасцю, якая дапаможа і душы блізкага чаловека і вашай здабыць раўнавагу і загучаць чыста і звонка без цяжару і прыгнёту.
Птушка-радасць
А вы ведаеце, што раней у пачатку сакавіка жанчыны праводзілі абрад Гуканне вясны?
Замужнія бабы апраналі свае прыгожыя ўборы і выходзілі ў поле з заклічкамі.
Птушкі прыносілі на крылах вясну. Калі птушка садзілася на жанчыну, лічылася, што ўвесь год у яе будзе ўдалым і шчаслівым. Таму і абрадавая лялька ўся абсыпаная птушкамі, іх павінна быць няцотная колькасць, і адна абавязкова павінна сядзець на галаве. Ды і галаўны ўбор у лялькі таксама падобны на птушку, з галавой, крыламі і хвастом.